தமிழ்நாட்டின் பெருநகர்கள் ~ 2 கவிதைகள்

தமிழ்நாட்டின் ஊர்ப்பாடல்களைப் படிப்பதில் ஆர்வமுடையவன். எடுத்துக்காட்டாக, திரையுலகில் கொடிகட்டிப் பறக்கும் புகழ்வாய்ந்த இரண்டு கவிஞர்களின் கோவை, மதுரைப் பாட்டுகளை இப்பதிவில் பார்ப்போம்.

தமிழ்நாடு, இலங்கை, ... மற்ற இந்திய, அயல்நாடுகளின் ஊர், நகரங்களைப் பற்றி நல்ல தமிழ்க்கவிதைகள் இருந்தால் அறியத்தர வேண்டுகிறேன்.

அன்புடன்,
நா. கணேசன்

    கோயம்புத்தூர்: ஒரு விளக்கம்
        கவிஞர் கண்ணதாசன்

கன்னியரின் இதழழகைக் கோவை யென்பார்!
கனிமழலை முழுவடிவைக் கோவை யென்பார்!
தேன்தமிழில் திருக்கோவை நூலொன் றுண்டு
திறமான கவிதொகுத்த கோவை யுண்டு
இந்நகரைக் “கோவை” என ஏனழைத்தார்?
எழில்கோயம் புத்தூர் என்றேன் படைத்தார்!
என்கருத்தை யான்சொல்வேன்! தமிழறிந்தோர்
இதுதவறென் றுரைத்தாலும் தவறே யாக!

வஞ்சியர்கள் விளையாடும் வஞ்சி நாட்டின்
மன்னருக்கு மக்களென இருவர் வந்தார்
செஞ்சரத்து வில்லவனாய் வடபாற் சென்ற
செங்குட்டுவன் ஒருவன்! தமிழெடுத்து
அஞ்சிலம்பை யாத்தணித்த இளங்கோ அண்ணல்
அடுத்தொருவன்! இவ்விருவர் குறிப்பும் பார்த்து
பிஞ்சுமகன் அரசாவான் என்றுரைத்தான்
பேதையொரு வேதாந்தி! அதனைக் கேட்டு
முன்னவனே நாடாள வேண்டுமென்று
முடிமாற்றி உடைமாற்றி இளங்கோ அண்ணல்
தன்னாட்டின் எல்லையிலோர் குடிலமைத்தான்!
தனியாகச் சாத்தனுடன் தங்கிவிட்டான்,
அந்நாளில் இளங்கோவன் அமைத்த புத்தூர்
அங்கோவன் புத்தூராய்ப் பேரெடுத்து
இந்நாளில் கோயம் புத்தூ ராயிற்று!
இயல்பான உருமாற்றம் சரிதச் சான்று!

நீலமலைச் சாரலிலே நிலம் விரித்து
நெளிந்துவரும் தென்றலினை வளையவிட்டுப்
பால்போன்ற இதயத்தைப் பிள்ளை யாக்கிப்
பண்பினையும் அன்பினையும் துணைவர் ஆக்கி
வாழுங்கள் எனவிட்டாள் தமிழ் மூதாட்டி!
வாழ்கின்றார் கோவையிலே நல்ல மக்கள்!
சூழ்கின்ற பண்பெல்லாம் கோவையில்தான்!
சுவையெல்லாம் பண்பெல்லாம் கோவையில்தான்!
ஏனுங்க! என்னவுங்க! ஆமா முங்க!
இருக்குங்க! சரியிங்க! பாக்க வாங்க!
மானுங்க! வேணுங்களா! வாங்கிக் கோங்க!
மலைப் பழமும் இருக்குங்க! எடுத்துக்கோங்க!
தேனுங்க! கையெடுங்க! சாப்பிடுங்க!
திருப்பூரு நெய்யுங்க! சுத்த முங்க!
ஏனுங்க! எழுந்தீங்க! உக்காருங்க!
ஏ, பையா! பாயசம் எடுத்துப் போடு!
அப்பப்பா! கோவையிலே விருந்து வந்தால்
ஆறுநாள் பசிவேண்டும்! வயிறும் வேண்டும்!
தப்பப்பா! கோவைக்கு வரக்கூடாது!
சாப்பாட்டி னாலேயே சாக டிப்பார்!
ஒப்பப்பா இவருக்கு வள்ளல் ஏழ்வர்!
உயர்வப்பா இவர்நெஞ்சம் ஊற்றின் தேக்கம்!
கொடுத்தவரை பாடுவ தெம்குல வழக்கம்
கொடைக்கெனவே படையெடுத்தோர் புலவர் பல்லோர்
இனித்தசுவைப் பழங்கொடுத்த வள்ளல் பற்றி
இயன்றவரை பாடிவிட்டாள் ஔவைத்தேவி
தனித்தனியே கனிவைத்துத் தேனும் வைத்துத்
தந்தானைப் புகழ்ந்தானே கம்பன் அன்றும்
கொடுத்தவனைப் புகழ்வதுதான் புலவன் பாட்டு
குறையெதற்கு? நானுமதைச் செய்து விட்டேன்.

---------------------------------------------------------------------------------

            மதுரை
        கவிஞர் வைரமுத்து (1997)

பாண்டியர் குதிரைக் குளம்படியும் - தூள்
        பறக்கும் இளைஞர் சிலம்படியும் - மதி
தோண்டிய புலவர் சொல்லடியும் - இளந்
        தோகைமார்தம் மெல்லடியும்
            மயங்கி ஒலித்த மாமதுரை - இது
            மாலையில் மல்லிகைப் பூமதுரை!

நீண்டு கிடக்கும் வீதிகளும் - வான்
        நிமிர்ந்து முட்டும் கோபுரமும்
ஆண்ட பரம்பரைச் சின்னங்களும் - தமிழ்
        அழுந்தப் பதிந்த சுவடுகளும்
            காணக் கிடைக்கும் பழமதுரை - தன்
            கட்டுக் கோப்பால் இளமதுரை!

மல்லிகை மௌவல் அரவிந்தம் - வாய்
        மலரும் கழுநீர் சுரபுன்னை
குல்லை வகுளம் குருக்கத்தி - இவை
        கொள்ளை அடித்த வையைநதி
            நாளும் ஓடிய நதிமதுரை - நீர்
            நாட்டிய மாடிய பதிமதுரை

தென்னவன் நீதி பிழைத்ததனால்
        தெரிந்து மரணம் அழைத்ததனால்
கண்ணகி திருகி எறிந்ததனால் - அவள்
        கந்தக முலையில் எரிந்ததனால்
            நீதிக் கஞ்சிய தொன்மதுரை - இன்று
            ஜாதிக் கஞ்சும் தென்மதுரை!

தமிழைக் குடித்த கடலோடு - நான்
        தழுவேன் என்றே சபதமிட்டே
அமிழ்தம் பரப்பும் வையைநதி - நீர்
        ஆழி கலப்பது தவிர்ப்பதனால்
            மானம் எழுதிய மாமதுரை - இது
            மரபுகள் மாறா வேல்மதுரை!

மதுரை தாமரைப் பூவென்றும் - அதன்
        மலர்ந்த இதழே தெருவென்றும்
இதழில் ஒட்டிய தாதுக்கள் - அவை
        எம்குடி மக்கள் திரளென்றும் - பரி
            பாடல் பாடிய பால்மதுரை - வட
            மதுரா புரியினும் மேல்மதுரை!

மீசை வளர்த்த பாண்டியரும் - பின்
        களப்பிரர் பல்லவர் சோழர்களும் - மண்
ஆசை வளர்த்த அந்நியரும் - அந்த
        அந்நிய ரில்சில கண்ணியரும்
            ஆட்சி புரிந்த தென்மதுரை - மீ
            னாட்சியி னால்இது பெண்மதுரை!

மண்ணைத் திருட வந்தவரைத் - தம்
        வயிற்றுப் பசிக்கு வந்தவரை - செம்
பொன்னைத் திருட வந்தவரை - ஊர்
        பொசுக்கிப் போக வந்தவரைத் - தன்
            சேயாய் மாற்றிய தாய்மதுரை - அவர்
            தாயாய் வணங்கிய தூய்மதுரை!

அரபு நாட்டுச் சுண்ணாம்பில் - கரும்பு
        அரைத்துப் பிழிந்த சாறூற்றி
மரபுக் கவிதை படைத்தல்போல் - ஒரு
        மண்டபம் திருமலை கட்டியதால்
            கண்கள் மயங்கும் கலைமதுரை - இது
            கவிதைத் தமிழின் தலைமதுரை!

வையைக் கரையின் சோலைகளும் - அங்கு
        வரிக்குயில் பாடிய பாடல்களும்
மெய்யைச் சொல்லிய புலவர்களும் - தம்
        மேனி கறுத்த மறவர்களும்
            மிச்ச மிருக்கும் தொன்மதுரை - தமிழ்
            மெச்சி முடிக்கும் தென்மதுரை!

போட்டி வளர்க்கும் மன்றங்களும் - எழும்
        பூசை மணிகளின் ஓசைகளும் - இசை
நீட்டி முழங்கும் பேச்சொலியும் - நெஞ்சை
        நிறுத்திப் போகும் வளையொலியும்
            தொடர்ந்து கேட்கும் எழில்மதுரை - கண்
            தூங்கா திருக்கும் தொழில்மதுரை!

ஆலைகள் தொழில்கள் புதுக்காமல் - வெறும்
        அரசியல் திரைப்படம் பெருக்கியதில்
வேலைகள் இல்லாத் திருக்கூட்டம் - தினம்
        வெட்டிப் பேச்சு வளர்ப்பதனால்
            பட்டாக் கத்திகள் சூழ்மதுரை - இன்று
            பட்டப் பகலில் பாழ்மதுரை!

நெஞ்சு வறண்டு போனதனால் - வையை
        நேர்கோ டாக ஆனதனால்
பஞ்சம் பிழைக்க வந்தோர்கள் - நதியைப்
        பட்டாப் போட்டுக் கொண்டதனால்
            முகத்தை இழந்த முதுமதுரை - பழைய
            மூச்சில் வாழும் பதிமதுரை!