திராவிட மொழிகளில் செம்மொழி - தகுதியும், அரசாணையும்

கன்னடம், தெலுங்கு இரண்டு மொழிகளின் பண்டை இலக்கியங்களைச் "செம்மொழி இலக்கியங்கள்" என்று மத்திய அரசு சென்ற நவம்பர் ஒன்றாம் தேதி அறிவித்துள்ளது. தேர்தலுக்குச் சில மாதங்களே இருப்பதால் கர்நாடக, ஆந்திர மாநில அரசுகள் கொடுத்த அரசியல் அழுத்தங்களினால் இந்த அரசாணை (Government Order) கிடைத்துள்ளது. முதன்முதலில் இத்தகுதியை இந்திய அரசு அறிவித்தது தமிழுக்குத்தான். ஓர் ஆண்டு கழித்தே வடமொழியைச் செம்மொழி என்று 2005-ல் அறிவித்தது. தொன்மை வாய்ந்த சங்க இலக்கியங்கள் கிடைத்ததாலும், தமிழ்நாட்டு அரசாங்கம் எடுத்த முயற்சிகளாலும், ஏறத்தாழ 100 ஆண்டுகளாக தமிழ்ப் பேராசிரியர்கள் உலகப் பல்கலைக் கழகங்களில் நடாத்திய ஆராய்ச்சி முடிபுகளாலும் தமிழைச் செம்மொழி என்ற அரசாணையைப் பெறுதல் சாத்தியம் ஆனது. மேலைநாட்டார் என்று எடுத்தால், எல்லீஸ், கால்டுவெல், போப், தொடங்கி இன்று இருக்கும் பேராசிரியர்கள் சுவலபில், பார்ப்போலா, ஹார்ட் போன்றோரின் பணி நினைவுக்கு வருகிறது. நண்பர் ஜார்ஜ் ஹார்ட் (பெர்க்கிலி) எழுதிய தமிழின் செம்மொழித் தகுதி பற்றிய கடிதம் இணைய உலகிலும், அரசியல் அரங்கங்களிலும் வெகுவாகப் பேசப்பட்டது.
http://tamil.berkeley.edu/Tamil%20Chair/TamilClassicalLanguage/TamilClassicalLgeLtr.html
இன்னும் சில திராவிடவியல், தமிழ்ப் பேராசிரியர் பீடங்களைப் பல்கலைக்கழகங்களில் நடுவணரசும், தமிழ்நாட்டு அரசும் மக்களும் ஐரோப்பா, அமெரிக்கா போன்ற நாடுகளில் ஏற்படுத்த 2004-ன் செம்மொழி அறிக்கை காலப்போக்கில் உதவும்.

தமிழ்நாட்டின் அரசாங்கம் செம்மொழி அறிவிப்பை டெல்லியிலிருந்து பெற முயற்சிகள் மேற்கொண்டபோது சில கன்னடப் பேராசிரியர்கள் தமிழ் இலக்கியத்தின் தொன்மை குறித்தே சில கேள்விகள் எழுப்பித் தடைகள் போட முயன்றனர் என்பதை 'அவுட்லுக்' இதழின் கட்டுரை (2004) தெரிவிக்கிறது. ஆனால் தமிழுக்கு அத்தகுதி கிடைத்ததும், கன்னடத்துக்கும் வேண்டும் என்று பிரச்சாரத்தை ஆரம்பித்தனர்.

திராவிட மொழிகளின் முதல் கல்வெட்டு, இலக்கியங்கள்:

K. Zvelebil, The Smile of Murugan - On Tamil literature of South India. Leiden: E. J. Brill, 1973. The Chart I in page 9 is reproduced below:
http://listserv.liv.ac.uk/cgi-bin/wa?A2=ind9802&L=INDOLOGY&P=R5787
கன்னட கவிராஜமார்க்கம் (கி.பி. 850), தெலுங்கு நன்னய பட்டரின் மகாபாரதம் (11-ஆம் நூற்றாண்டு), மலையாள இராமசரிதம் (14-ஆம் நூற்றாண்டு) - முதல் இலக்கியங்கள் காலத்தால் பிற்பட்டும், பாடுபொருள் ஆரியமொழி இதிகாசங்களையும், இலக்கணத்தையும் அடியொற்றி இருப்பதைக் காணலாம்.

2004-ஆம் ஆண்டு மத்திய அரசின் செம்மொழி அறிவிப்பின் ஏற்படும் விளைவுகளை மொழியியலார் மா. சு. திருமலை எழுதியிருந்தார்:
http://www.languageinindia.com/oct2004/classicaltamil1.html
இந்த அறிவிப்பின் பின்னர் தெலுங்கு, கன்னட நாட்டார் தங்கள் மொழிகளைச் செம்மொழிகள் (classical languages) என்னும் அரசாணை பெற முயற்சிகளை முடுக்கி விட்டனர்; தம் இலக்கியங்கள் 2000-2400 ஆண்டுகள் பழமை உடைத்து என்று அவ்வரசுகளும், ஆசிரியர்களும் அறிவித்தனர். (உண்மையில் இந்தச் சிலாலிகிதங்கள் பிராகிருதத்தால் ஆனவை, கன்னடமோ தெலுங்கோ அல்ல என்பது வேறு விஷயம். பாரத, இராமாயணங்களின் வழிநூல்கள், சம்ஸ்க்ருத இலக்கணம் பாணினீயத்தின் எழுத்துக்களை அப்படியே ஏற்பதால் வடசொற்கள் ஏராளமாகக் கன்னடம், தெலுங்கில் உள்ளன. வடமொழிச் சொற்கள் இல்லாமல் தமிழைத் தவிர ஏனைய மூன்று திராவிட மொழிகளும் இயங்கா.) உதாரணமாக, தெலுங்கு 2400 ஆண்டுப் பழமைக்கு உரித்தனாது என்றனர்!!
Telugu is 2,400 years old, says ASI
கன்னட நாட்டினர் செம்மொழிக்கு வேண்டிய நான்கு தகுதிகளும் கன்னடத்திற்கு உள்ளது என்றனர்:
http://www.hindu.com/2005/05/27/stories/2005052703230500.htm http://www.hinduonnet.com/2006/08/08/stories/2006080812740300.htm

மத்திய அரசு முன்பே நிர்ணயித்துள்ள நான்கு தகுதிகளும் என்னென்ன? என்று பார்ப்போம்.
Criteria For Classical Language

New category of languages as `Classical Languages' was created by Government of India, and the following criteria were laid down to determine the eligibility of languages to be considered for classification as a `Classical Language':-
i) High antiquity of its early texts/recorded history over a period of 1500-2000 years.
ii) A body of ancient literature/texts, which is considered a valuable heritage by generations of speakers.
iii) The literary tradition be original and not borrowed from another speech community.
v) The classical language and literature being distinct from modern, there may also be a discontinuity between the classical language and its later forms or its offshoots.

Only two languages, viz. Tamil & Sanskrit have been declared as `Classical languages' originally.

மத்திய அரசின் நிபந்தனைகளில் முக்கியமானது செம்மொழி என்றால் அதன் இலக்கியம் தனித்தன்மை பொருந்தியதாயும் 1500 ஆண்டுகளாவது பழமை உடையதாகவும் இருத்தல் அவசியம். அந்த நிபந்தனைகளைக் கன்னட, தெலுங்குப் பண்டை இலக்கியங்கள் பூர்த்தி செய்வதில்லை. இதனாலேயே தமிழ்ப் பேரா. மு. இளங்கோவன் தன் வலைப்பதிவில் "புலியைப் பார்த்துப் பூனை சூடு போட்டுக்கொண்ட கதை" என்று குறித்துள்ளார்.

அரசியல் அழுத்தம், கிளர்ச்சிகளால் அடைந்த கன்னடச் செம்மொழி அறிவிப்பு கர்நாடகாவில் ராஜ்யோத்சவக் கொண்டாட்டங்களில் ஒரு பங்காக இந்த ஆண்டு இருந்தது. அது பற்றிய இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் செய்தியைப் பார்க்கலாம். ஆயினும், சென்னை உயர்நீதி மன்றில் தகுதி நிபந்தனைகளைப் பற்றி வழக்குத் தொடுத்துள்ளனர். அவ்வழக்கின் முடிவு என்ன? நீதிபதிகளின் தீர்ப்பைக் கூர்ந்து படிக்கவேண்டும். மத்திய அரசு நியமித்த அறிஞர் குழுவின் உறுப்பினர் முனைவர் வா. செ. குழந்தைசாமி அவர்கள் இருமொழிகளும் செம்மொழி நிபந்தனைகளுக்குப் பொருந்தாமையை விளக்கியுள்ளார். டைம்ஸ் ஆப் இந்தியா வெளியிட்டுள்ள செய்தி,
http://timesofindia.indiatimes.com/India/Telugu_Kannada_get_classical_tag/articleshow/3660666.cms
" The formal declaration would take place on the occasion of the Rajyotsava day in Karnataka and Andhra Pradesh formation day that falls on November 1. However, the decision is subject to the outcome of a pending writ petition in Madras high court.

Decision to grant classical status has come after pressure from politicians of Karnataka and AP. PM's Office had refused to get involved into the emotive issue. Asked for guidance by the culture ministry, PMO said experts group view would be final. A source in the expert group pointed out how VC Kulandai Swamy, a member of the committee, strongly argued that both the languages did not fulfill criterion of antiquity set by the government.

Both the languages have failed on other criterion also. These include: a body of ancient literature which is considered a valuable heritage, literary tradition be original and not borrowed from another speech community and that classical language should be distinct from its modern form."

செம்மொழி அரசாணை அரசியலை 4 ஆண்டுகளாய் அவதானித்ததில் ஒன்று மனத்திற்குப் புலப்பட்டது. கலைஞர் தன் நிலைப்பாட்டைச் சொல்லும் அறிக்கையை நேற்றுப் பார்த்தேன். தமிழரின் ஒற்றுமையின்மை நெல்லிக்காய் மூட்டையாக இருக்கிறது. ஒருவேளை ஈழவர் தெலுங்கோ கன்னடமோ பேசுபவராக இருந்திருப்பரேல் இந்நேரம் டெல்லியில் நம் அண்டை மாநிலத்தவர் அவர்களுக்கு வேண்டியதைப் பெற்றுக் கொடுத்திருப்பர்.

மலையாளத்துக்கும் செம்மொழித் தகுதி வேண்டும் என்று கேரள முதல்வர் அச்சுதானந்தன் வேண்டிக்கொண்டுள்ளார். செம்மொழி அரசாணை பெறும் அரசியலை நோக்கும்போது இனிவரும் ஆண்டுகளில் எழுத்தும் பண்டை இலக்கியங்களும் இல்லாத தோடா, பிரகுவி, துளு, முண்டா மொழிகளான கசி, சாந்தாலி இன்ன பிறவும் செம்மொழி அறிவிப்பைப் பெற வாய்ப்புக்கள் உள்ளன.

~ நா. கணேசன்

மேலும் உசாவ,
http://www.chennaitvnews.com/2008/11/classical-joke.html http://www.hinduonnet.com/fline/fl2122/stories/20041105004310600.htm